Μου έπιασες το χέρι και μου είπες "μπορείς"!
εσύ πίστεψες και πιστεύεις ποιο πολύ σε μένα από ότι εγώ,
είσαι η σκιά που πάντα θέλει να είμαι ασφαλής
το δίχτυ που θα με πιάσει άμα πάω να πνιγώ και
θα με σύρει γρήγορα πάνω να πάρω την ανάσα μου
δεν ανησυχώ με σένα δίπλα μου ξέρω ότι
είμαι ευλογημένη, ΕΓΏ το ξέρω. Όλοι θαρρώ θα με
ζήλευαν αν ήξεραν πως φύλακα οδηγό έχω εγώ.
Και στα καλά και στα άσχημα πάντα η μια δίπλα στην άλλη
χωρίς να συγκρατούμε τα συναισθήματα και τις λέξεις.
Έτσι πρέπει, αν αγαπάς τους ανθρώπους πρέπει να το λες
μην το φοβάσαι, άλλωστε δεν έχει κάτι να φοβηθείς.
Πάντως να ξέρεις αδερφουλα όποτε νιώσεις πως πας να πέσεις
θα είμαι εκεί θα σε πιάσω πέσε ελεύθερα δεν θα σε αφήσω όπως δεν με άφησες κι εσύ.
Αφιερωμένο στην Μ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου